စာ႐ြက္ တစ္႐ြက္ကို ဆုတ္ၿဖဲ လိုက္ေတာ့
ဒီဇင္ဘာကို ငါေတြ႕တယ္ …။
ႏွင္းေတြ . . . ႏွင္းေတြ
ေျမျပင္ေပၚ အလု အယက္ ခုန္ဆင္း ေနလိုက္ၾကတာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တစ္စံုတစ္ခုကေန
ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ဖို႕ ႀကိဳးစား ေနၾက သလိုမ်ိဳး။
ပ်ံလႊားငွက္ ေတြလည္း
အုပ္စုဖြဲ႕ ပ်ံသန္း လာၾကေလရဲ႕ …။
ညည္းတြား သံသဲ့သဲ့
ေလႏွင့္အတူ ေမ်ာလြင့္လာတယ္ ..
ကံေကာင္းခြင့္ မရ႐ွာတဲ့
အဆိပ္သင့္ မက္မုန္ပြင့္ မ်ားအတြက္ေတာ့
ဒီေဆာင္းဟာ ..ခါးသက္ ေနေရာ့မယ္ …။
ၿပိဳးၿပိဳး ပ်က္ပ်က္ ..
ေဆးစက္ ေရာင္စံုခ်ယ္သ
ေပ်ာ္စရာ ..ပြဲေတာ္ညမ်ား
ဝတ္႐ံုလႊာ ပါးပါး .. ဆံမွ်င္စ ဖါးလ်ား
အနမ္းတို႕ လန္းစြင့္ဝင့္ၾကြား ..
အားလံုးလည္း မူးယစ္ရီေဝ ..
ေျခေထာက္ေတြ … ပ်ံသန္းေနလိမ့္မယ္ …။
တစ္ခ်ိန္က
ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီး ေတာင္မွ
မွဳန္လို႕မွိဳင္းလို႕ … ဒီဇင္ဘာ ဟန္ေဆာင္လို႕…။
ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕ ခ်ိန္းဆိုထား တဲ့နာရီ
ေစ့ေရာက္ခဲ႕ျပန္ၿပီ …။
ဆြတ္ပ်ံ႕ ဖြယ္ဂီတနဲ႕
ေအးစက္စက္ ခရစၥမတ္ည
လေရာင္ တစ္စြန္းတစ္စ က်ေနတဲ့
ဝက္သစ္ခ် ပင္အိုႀကီးရဲ႕ေအာက္
ခ်စ္တဲ့သူေရ
ဒီႏွစ္လည္း ..တစ္ေယာက္တည္း
ေစာင့္ေမွ်ာ္လြမ္း ရစ္ေပဦးေတာ့ …။
စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ဆုတ္ၿဖဲၿပီး
ဒီဇင္ဘာကို ငါေမ့မယ္ …..။
တာရာမင္းေဝ
No comments:
Post a Comment